Luca, mijn allereerste Beagle. Helaas heb ik je veelte vroeg moeten laten gaan en mocht je maar 7 jaar worden. 

Met Luca is mijn liefde voor dit prachtige ras begonnen. 

Wat een geweldige hond was Luca. 

In de puppy jaren had hij veel streken, elke dag stonden er wel 1 of 2 klaar. Dit varieerde van het stelen van eten tot aan weglopen de tuin uit. 

We hebben wat te doen gehad met Luca in zijn jongere jaren. 

Maar toen hij ouder werd was hij makkelijk, een gouden Beagle en de beste vriend van Roan. 

Eind 2018 ging zijn gezondheid achteruit, hij had pijn en wondjes die niet meer genazen. Meerdere dierenartsbezoeken hebben plaatsgevonden om dingen uit te sluiten maar we konden met de onderzoeken niks vinden. 

Maar de heftigepijn met gedragsproblemen werden steeds heftiger, ook met de zware medicatie was het niet meer te onderdrukken. Het was het geen hondwaardig leven meer en toen hebben wij in juli 2019 de keuze moeten maken om hem te laten gaan. 

Hoeveel Beagles daarna nog in onze roedel zijn gekomen, hij is niet te vervangen.

Luca is en blijft een onderdeel van onze roedel ookal kijkt hij vanaf boven mee. 

We missen je verschrikkelijk lieve Luca